171. Zaległy Tutti batonik twarogowy truskawkowy z biebry :)

Recenzowałam już dwa dostępne smaki --->tu<--- i nie zamierzałam trzeciego dokładać (niektórzy  z Was już wiedzą jak nie znoszę dodawać recenzji pojedynczych produktów). Lecz osoba, która mi go kupiła patrzyła na mnie tak uradowana, że udało się jej go dla mnie dostać przez co nie umiałam jej odmówić. Dlaczego? Bo słyszała moje chaotyczne żale, mianowicie: że ze wszystkich smaków, to ten przede mną uciekł i , że nigdy nie jadłam żadnego batonika twarogowego truskawkowego, co więcej z takim nadzieniem, a same przecież słodkości twarożkowe lubię!- i w związku z tym zareagowała w tak pozytywny sposób! Więc podziękowałam tylko tej dobrej duszyczce i ucałowałam w policzek za to, iż mimo, że tak często mamy zatarcia, ona tak często o mnie pamięta :)  (Ja o niej też! Nie byłabym sobą xD Przywiozłam jej w zamiar milkę chocosplash i chrrrupa, chciała mnie dzisiaj zaciągnąć na kawę, ale obiecałam jej, że za tydzień dam się porwać jak się ogarnę :D) Zapraszam do recenzji!

Dostępne cyklicznie smaki to:

- waniliowy
- kakaowy
- truskawka

Ajaj... głupia jestem i obiecałam Wam, że opiszę co się działo w pociągu... Ale teraz się wstydzę, (czasami jak jestem zmęczona gadam od rzeczy)... nie sądziłam, że Was to zaciekawi, ale dobra jak chcecie, lecz wyłącznie dla zainteresowanych! Innych proszę o przejście do recenzji, no dobra błagam! Pociąg miałam o 9, a, że do Puław mam kawałek drogi, to musiałam wstać o 6 i wyjechać półgodziny później. Nie ważne, że w nocy nie spałam bo nie mogłam. Rano jak wstałam aż mało nie krzyknęłam na swoje odbicie w lustrze... blada zmora z sińcami pod oczami i z smalcowatymi włosami. - Nieee! pomyślałam... jak nie krzyknęłam. Umalować też mi się nie chciało, zresztą kto niby mógłby mnie zobaczyć: świąt nie ma, poniedziałek dzień powszedni, nie ma nawet dla kogo. A ja dla siebie tym razem nie chciałam bo przecież : ani w lustrze, ani w kałużach przeglądać nie będę. Więc jedynie zebrałam się, zrobiłam co miałam i wystartowałam w drogę. Jakże zbladłam (jak nie zsiniałam) na peronie gdy okazało się, że tyle studentów wraca do domu, albo na studia. Zganiłam sama siebie w myślach, że nawet nie przeszło mi to przez głowę... Za to tato skwitował: -To za pewne na ten targ z końmi w J. co przejeżdżaliśmy. Ja osobiście miałam ochotę się zaszyć,  (nawet już o zajęciach przestałam myśleć). W pociągu na początku drogi było okej... siedział obok mnie metal i zwisał wraz ze swoimi włosami nad jego butami, dwie jakieś Erasmuski kimały mocno obok siebie, małżeństwo słuchało muzyki, a jeden chłopak jakby był nieżywy, gdzie drugi obok niego dogorywał :D A w tym wszystkim na deser jako nieogar... Uwierzcie mi, bez podstawowego makijażu czuję się naga i jak zombie, ale w takim towarzystwie to mi to zwisało. Do czasu... W stolicy wszyscy wysiedli. A tu nagle jakiś blondas księciunio wbija do mnie do przedziału :O Ciuchy jego to aż krzyczały, że są markowe. Szybko odwróciłam głowę, wsadziłam głowę w laptopa i stwierdziłam, że oddam się blogowemu światu. Potem dobiła jakaś skromna laska. Kiedy zadzwoniła mama i próbowałam wykrzyczeć, że wszystko okej (zasięg) wbiło dwóch jakiś młodych kolesi i zaczęli mi machać przed oczami rękami wskazując moją walizkę. Machnęłam,  że owszem mogą ją sobie przesunąć i odwróciłam się plecami jak tylko mogłam. Chłopaki, mało się nie pozabijali przez moją walizkę załadowaną słoikami, ale na szczęście blondas im pomógł. Kiedy skończyłam rozmawiać okazało się, że to młodzi Ukraińcy. Właśnie prosili o pomoc blondasa w wytłumaczeniu im gdzie i w jaki sposób mają się przesiąść. Udawałam, że nie rozumiem, byle nie włączać się w rozmowę. (Taka niewyjściowa byłam!) Niezbyt im to szło, blondyn kaleczył rosyjski, a oni po polsku ani słowa oprócz: piwa i przepraszam nie umieli.  Niestety obiekt księciunio powiedział po rusku, żeby usiedli obok siebie, a on się przesiądzie i usiadł akurat obok mnie... Chłopaki z Ukrainy mieli poczucie humoru i poprosili Pana ,,C." by się przedstawił i przy okazji obok siebie dziewczynę. Coś tam dopowiedzieli, ale niestety moje braki w rosyjskim i zaniechanie nauki tego języka poskutkowały, że nie rozumiałam wszystko (a może nawet nie chciałam). Gdy nagle owy blondas odwrócił się do mnie i powiedział: - Hej! Przedstaw się! Bo szukają kandydatki na żonę w Polsce. Moja mina była bezcenna, chciałam się zapaść pod ziemię. Wydukałam, że mienia zawód  Agnieszka... no i się zaczęło. Nie chciałam gadać, ale nagle o wszystko w Polsce chcieli zapytać, nawet ile ziemi przysługuje na przeciętnego chłopa w Polsce. Poza tym tyloma sucharami rzucali, że szło tylko sobie w głowę strzelić. Gdybyście wiedzieli jak te nicponie chcieli się ,,integrować"... Więc musiałam już wspólnie z Panem C. kaleczyć piękny język rosyjski... szczerze to nie chciałam rozmawiać i co chwilę mówiłam, że muszę ważne wiadomości odpisać (wybaczcie za te komentarze co Wam wtedy popisałam, ale były pod presją), ale powiedzieli, że mogę jednocześnie odpisywać i odpowiadać i im to nie przeszkadza xD Okazało się, że ktoś im robotę załatwił w Ch., ale nie wiedzą kto, gdzie, kiedy, ale ktoś będzie czekał na dworcu na nich i zarobią 2 tysiące na miesiąc (a my się martwimy co zjemy na kolejny posiłek gdy oni nawet nie wiedzieli gdzie i po co jadą). Oczywiście byli to zagorzali fanatycy Polski i nie znosili Ukrainy. Wiecie naprawdę pokochałam naszą Ojczyznę podczas tej rozmowy, jak usłyszałam co tam u nich się dzieje, słowo. I kiedy tak balansowałam, a C. co chwila mnie rozśmieszał jakimś polskim komentarzem i patrzył mi centralnie w oczy, jakby nie zrażało go jak faktycznie źle wyglądam (choć uwierzcie mi na słowo, Dzwonnik z Notre Dam mógłby poczuć się zagrożony konkurencją w mojej postaci). Gdy nagle te gamonie przeprosili Chrisa, że dowalali się do jego dziewczyny... Nie zrozumiałam o co im chodzi. A oni, że my razem jesteśmy i nawet słowa nie pisnęliśmy... aż odskoczyłam jak oparzona! Dobrze, że okno było zamknięte. Od razu zaczęłam skandować: -njeeet! njeet!  A Pan C. się śmiał. W końcu przetłumaczył im, że my się nawet wcześniej nie znaliśmy, a oni skwitowali to, że wyglądamy jak para i, że widocznie - Ukraina przybliżajet ljudiej xD Okazało się, że Pan C. to student prawa na Uniwersytecie Litewskim Lubelskim (naprawdę tak napisałam i musiałam poprawić xD), który do siostry jechał w odwiedziny (na ferie). Powiem Wam tyle, taka byłam wykończona psychicznie i fizycznie tymi rozmowami rosyjskimi, odpisywaniem i całą tą podróżą, że jak wysiadałam z pociągu i gdyby Pan C. mi nie pomógł z tymi Ukraińskimi chłopaczkami to pewnie wskoczyłabym pod pociąg ;) W życiu przez całą naukę języka rosyjskiego w liceum tyle nie gadałam co w tej jednej podróży. Tyle że... podałam C. (już nie panu) złe dane kontaktowe, więc nie pogadamy już sobie nigdy więcej nawet po rusku. Trudno, zresztą wątpię czy odezwałby taki księciunio do worka kości, jakim ja wtedy byłam... albo jestem xD Tak za siebie to się chyba jeszcze nie wstydziłam (przynajmniej w ostatnich miesiącach). Ale teraz już jedno wiem! Zawsze znajdę czas na poranną toaletę choćby miało się walić. Bo nigdy nie wiadomo na kogo się trafi. I będę szkolić języki, bo nie wiadomo z kim będzie trzeba się dogadać :D Później jeszcze na uczelni działy się cuda nie widy, ale nie będę opisywać bo dwa razy tyle by mi jeszcze tekstu zajęło, trzymajcie się i za komentarze na innych blogach przepraszam :3 I obiecuję, więcej na taką prywatę sobie nie pozwolę xD To nie pamiętnik, ogarnij się Aga :) Da swidanijaaa!   

Wygląd kontra rzeczywistość:

(Uuuu... ktoś ma tu dosyć duży problem z potliwością :D Lepiej nie przybliżajcie zdjęć, chyba, że chcecie zobaczyć jak biedaczyne ze stresu woda zalała :)

Wrażenia smakowe:

Tutti truskawkowy jeżeli mam być szczera nie wiele się różni od rodzeństwa. A nawet prawie wcale, tylko urozmaiceniem jest tutaj to, że w środku znajduje się w postaci nadzienia truskawkowy wsad. Może to nawet zwykły batonik twarogowy o smaku waniliowym, tyle, że z wkładką xD Jak widzicie biedaczek mi się bardzo mocno spocił- chyba się tak zestresował, że aż go siódme poty zalały :) Jest bardzo mocno wilgotny wręcz śliski. Ma bardzo ciemną polewę i się błyszczy... ale nie połyskiem czekolady tylko nadmiaru wypoconych płynów :D Ponadto jest ona bardzo cienka i odpada w zanadrzu. W środku mamy zżółciałe lekko nadzienie i jakby warstwowe (jak nabierane lody gałkowe). W środku widać płynny jakby żelkowy sos truskawkowy, który jest: siny, czerwony, błyszczy się i wygląda jak galaretka z dżemu. Pachnie słodziutko, deserowo i słodkim twarożkiem, ale głównie jak kakao z delikatnym twarogiem, gdybym miała porównać tą nutę to chyba do polewy murzynka mojej mamy... Pachnie lekko margaryną i sztucznawie aczkolwiek normalnie i całkiem przyjemnie. Na prowadzenie na pewno wysuwa się kakao (to niskotłuszczowe), a truskawka raczej mało się przebija, jak nie znikomo.

Czekolada rozpada się od wilgotności i słabo się trzyma. Wręcz rozmazuje się w palcach gnilnie oraz jest potwornie wilgotna... A przez to bardzo szybko się roztapia. W smaku jest nie za słodka, mocno kakaowa prawdziwym kakao (naprawdę), rozpuszcza się w ustach przez swoją mokrość bez jakiejkolwiek ingerencji (od razu natychmiastowy efekt błota). W smaku wydaje się trochę sztuczna i margarynowata jak każda polewa. W swoim wnętrzu skrywa pół płynny sos, jakby galaretkę z dżemu... Ciągnie się, podobna do musu, ale raczej to nie to. W smaku nadzienie jest bardzo słodkie, gładkie, a wręcz totalnie smakuje jak żelowy dżem mojej mamy i tak samo jest przesłodzony! A do tego lekka kwaskowosc z owoców... mmm... poezja! (Oczywiście znacie moją słabość do cukru). 

Jest naprawdę porządnie truskawkowy, kurczę naprawdę pyszny! Twaróg rozpływa się w palcach, da się kleić jak plastelinę i sprawia wrażenie gliniastego. Co prawda zamula smakiem, lecz jest zwarty choć mulasty (konsystencji mułu). Jest słodki i to porządnie oraz tłustawy :3 Smakuje jak pyszny, pełnowartościowy i tłusty, słodki twarożek. I to w sposób genialnie przemielony! Baton jest bardzo delikatny, subtelny zarazem. Rozpływa się w ustach, a nawet nie... bo rozpada muliście na naszych podniebieniach tworząc błotko. Co prawda dla wielu osób będzie po prostu za słodki, ale mi ciężko odnaleźć to słowo w swoim słowniku. Miałam wrażenie jakbym krem jadła, a nie batona... i to jeszcze twarogowego (już samo to określenie jest dla niego za twarde!). Truskawka tutaj fajnie przełamuje muląca całość nadając kwaskosłodkosci i powiewu świeżości. Ogólnie batonik jest obłednie tłusty, kremowy, mulący i dla mnie cudo. Wiem niestety, że sztucznawy (i nie smakuje jak klasyczny twarogowy wyrób), ale jest pyszny i to się dla mnie liczy! Polecam i to bardzo :) A ciągnie po zjedzeniu, jak nie wiem co :D A ja kurdę za twarogiem nie szaleję... Ale dla mnie do przemycania do jadłospisu, naprawdę fajny :) 

Nazwa: Tutti Batonik twarogowy truskawka- o smaku waniliowym z wsadem truskawkowym, w polewie czekoladowej
Marka: Tutti

Producent: AB Zemaitijos Pienas - Telsze (Litwa)

Skład:

Dostępne w opakowaniach: 40g.

Wartość odżywcza kaloryczna: ok. 356kcal/100g. (baton ok. 40g ok. 143kcal).

Cena: 0,99 zł. Cena przy zakupie 4 sztuk: 0,74 zł/szt. (18,50 zł/kg)

Zakupiony: Biedronka

W skali miau: 5 

Rozważenie ponownego zakupu: No ba! Jestem uzależniona od batoników twarogowych, a tutti (Pinasy) bardzo lubię! <3 Już wyczekuję kolejnej edycji w Biedronce ^^